W 1922 roku Giacometti pojechał do Paryża, gdzie przez kilka lat pracował pod kierunkiem Antoine Bourdelle’a. Zafascynowany sztuką sumeryjską i statuami z Wyspy Wielkanocnej kopiuje motyw głowy i sylwetki, poświęca wiele też uwagi sztuce egipskiej.
Wszyscy znają jego rzeźby,a ja jestem wielbicielką rysunków Giacomettiego!
W ostatnich latach jego życia, prace zdominuje gęsta, skłębiona kreska, w której z trudem nieraz rozpoznajemy rysy portretowanej twarzy. Kipiące, cyrkularne linie koncentrują się wokół oczu, ośrodka życia, energii. Stabilności i trwałości Giacometti przeciwstawia ruch i zmienność, pewności – niepokój. Zawsze po to jednak by z chaosu mógł się wyłonić wizerunek człowieka.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz