Jan Henryk Rosen

Jan Henryk (de) Rosen urodził się 25 lutego 1891 w Warszawie, zmarł 22 sierpnia 1982 w Arlington koło Waszyngtonu w USA - polski malarz.
We Lwowie podziwałam jego malowidła ścienne w katedrze ormiańskiej - piękne !

Studiował w Szwajcarii, Monachium, zaś od 1914 w Paryżu, gdzie zastał go wybuch I wojny światowej
Do Polski wrócił w 1921 i po krótkim pobycie w koszarach w Brodach zaczął pracować w Ministerstwie Spraw Zagranicznych. Równocześnie uczęszczał do Miejskiej Szkoły Sztuk Zdobniczych i Malarstwa. W tym samym roku zadebiutował w Zachęcie, biorąc udział w zbiorowej wystawie „Grupy 12”.

W 1925 również w Zachęcie zaprezentował publiczności dwanaście obrazów, zainspirowanych scenami ze Złotej Legendy Jakuba de Voragine. Nieprzeciętny talent młodego artysty w dziedzinie sztuki sakralnej zwrócił uwagę abpa Józefa Teodorowicza, zwierzchnika archidiecezji ormiańskokatolickiej we Lwowie w okresie, kiedy trwała restauracja zabytkowej świątyni. Rosen otrzymał zamówienie na wykonanie malarskiej dekoracji wnętrza katedry ormiańskiej we Lwowie,które zakończył w 1929.

W latach trzydziestych był profesorem Politechniki Lwowskiej.

W I. poł. lat 30. XX w. wykonał m.in. polichromię kaplicy na Kahlenbergu pod Wiedniem i namalował w Castel Gandolfo na życzenie papieża Piusa XI dwie kompozycje o tematyce polskiej.
W 1937 roku wyjechał do Stanów Zjednoczonych na zaproszenie ambasadora RP, hr. Jerzego Potockiego, by w sali recepcyjnej ambasady malować obraz "Sobieski pod Wiedniem". Pozostał w Stanach Zjednoczonych na stałe.