Twórczości dla dzieci początkowo nie traktował poważnie, raczej jako zajęcie na marginesie pisarstwa dla dorosłych. Choć zastrzegał, iż jego baśnie to pudełka:
dzieci oglądają opakowanie, a dorośli mają zajrzeć do wnętrza. Cudowne baśnie przyniosły mu wielki rozgłos i sławę.
Moje ulubione to: Brzydkie kaczątko, Dziewczynka z zapałkami, Królowa śniegu,Księżniczka na ziarnku grochu,Nowe szaty cesarza,Słowik...
i mogłabym jeszcze tak długo wymieniać.
asiu, a czemu nie piszesz , ze jego zycie to nie tylko czerwony dywan? jego biografia jest taka ciekawa, wlasnie dlaatego, ze nie do konca mu sie wszystko udwalo... a rozglos i slawa przyszly dopiero z czasem :))) jeszcze freudowska interpratacja basni jest baaardzo ciekawa :) caluje!
OdpowiedzUsuńA myślę sobie-taki ładny dzień,nie będę pisać że miał mamę alkoholiczkę,chorego psychicznie dziadka,że dzieciństwo spedził u boku babci,która pracowała w przytułku dla chorych,że cierpiał biedę...Ja tyko sygnalizuję i zachęcam do wczytania się na temat postaci :)
OdpowiedzUsuńA niedawno,czytałam ciekawą interpretację baśni pod kątem jego homoseksualizmu! ściskam !
hm, ladny to czy nie ladny dzien ;))) to jednak biedny andersen troche pocierpial, moze gdyby nie cierpial, to nie napisalby tych wszystkich niesamowitych historii... :))) ale oczywiscie rozumiem w czym rzecz :))) i caluje cie z wielka moca: dzieki!
OdpowiedzUsuńWiem,że rozumiesz :) i ja Cię sciskam tak mocno,że az Ci oczy wyjdą :)
OdpowiedzUsuń