zmarł 27 grudnia 1936 w Warszawie, został pochowany we Wtelnie pod Bydgoszczą.
W latach 1869-73 studiował w Warszawskiej Klasie Rysunkowej m.in. u Wojciecha Gersona, 1875-77 w Akademii w Monachium oraz w 1877-79 w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie u Jana Matejki, w której w 1893-1911 był profesorem.
Współzałożyciel towarzystwa Sztuka.
Od 1934 profesor ASP w Warszawie. Wyjeżdżał za granicę, m.in. do Paryża, gdzie zetknął się z impresjonizmem,który wywarł na jego twórczość duży wpływ.
Początkowo malowal obrazy historyczno-rodzajowe, później realistyczne portrety i modne sceny salonowe. Podczas pobytu na Ukrainie (1883-93) tworzył sceny rodzajowe- kopania buraków, orki, przedstawienia rybaków i chłopów; podejmując w nich problematykę światła i koloru, zbliżył się do impresjonizmu.
Po 1895 uległ na krótko wpływowi symbolizmu, po czym zwrócił się w kierunku swoistego koloryzmu. Posługując się głównie pastelem, akwarelą i tuszem, malował nastrojowe pejzaże (zwłaszcza tatrzańskie), zabytki architektury, pamiątki historyczne (cykl Skarbiec wawelski), martwe natury szczególnie kwiaty,cudowne ! Tworzył także zróżnicowane stylistycznie, wnikliwe portrety.
Od ok. 1918 zajął się głównie grafiką (techniki trawione, autolitografia). Jego prace graficzne mają charakter malarski i odznaczają się wielką skalą rozwiązań formalnych (Tatry 1900, Teka Huculska 1910, Stara Warszawa 1916, Gościeradz 1924).
Twórczość Leona Wyczółkowskiego jest wybitną perłą na tle zjawisk europejskich,śmiem twierdzić-światowych, przełomu XIX i XX wieku. Genialne!
 |
| Autoportret |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz