Stanisław Witkiewicz herbu Nieczuja urodził się 8 maja 1851 w Poszawszu na Żmudzi, zmarł 5 września 1915 w Lovranie w Chorwacji – malarz, architekt, pisarz i teoretyk sztuki, popularyzator stylu zakopiańskiego, ojciec Stanisława Ignacego Witkiewicza (Witkacego).
Studiował na Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu (1869-1871) i Monachium (1872-1875). Po powrocie do kraju współpracował z "Wędrowcem" oraz zajmował się krytyką artystyczną tworząc jej nowoczesne podstawy.
W 1890 osiadł w Zakopanem, gdzie zafascynowany tamtejszą sztuką ludową stworzył teorię stylu
zakopiańskiego.
W malarstwie był teoretykiem realizmu, w praktyce malując przede wszystkim pejzaże tatrzańskie i sceny z powstania 1863.
|
Autoportret |
|
Noc ukraińska1895 |
|
Morskie Oko |
|
Wiatr halny
1895 |
|
Mgła wiosenna
1893 |
|
Krajobraz |
|
Pogrzeb na wsi1878 |
|
Wąskie wrota
1877 |
|
Ranny powstaniec
1881 |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz