Jacek Malczewski

Jacek Malczewski herbu Tarnawa, urodził się 15 lipca 1854 w Radomiu,
zmarł 8 października 1929 w Krakowie.
Jeden z głównych przedstawicieli Młodej Polski.

W tumanie

Sztuka w zaścianku

Dzieciństwo - Jacek nad stawem w Wielgiem - z cyklu Moje życie

Kobiety grabiące siano

Idź nad strumienie - lewa część tryptyku

Krajobraz - Boże Ciało

Moja dusza, z cyklu Moje życie

Idź nad strumienie - prawa część tryptyku

Pytia

Moje modele

Aniele, pójdę za Tobą

Anioł i pastuszek

Modelka

Studiował w Krakowie w Szkole Sztuk Pięknych (m.in. u Jana Matejki) oraz w Ecole des Beaux-Arts w Paryżu. Od 1897 członek stowarzyszenia Sztuka. W latach 1897-1900 oraz 1912-21 profesor Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie.
Początkowo tworzył wiejskie sceny rodzajowe. W latach 1882-95, nawiązując do twórczości Juliusza Słowackiego i Artura Grottgera wykonał wiele realistycznych obrazów o tematyce związanej z martyrologią po powstaniu styczniowym (Niedziela w kopalni 1882, Na etapie 1883, Wigilia zesłańców 1892), odznaczających się brunatnym, monochromatycznym kolorytem. Około 1890 roku zwrócił się do symbolizmu, tworząc odrębny styl, łączący baśniowość i realizm, operując żywą gamą barwną o dysonansowych zestawieniach. W obrazach tych, pełnych nastroju smutku i zadumy, powracają metaforycznie ujęte treści patriotyczne i mistyczne, postaciom realnym towarzyszą często fauny, rusałki, aniołowie itp. (Introdukcja 1890, Melancholia 1890-94, Błędne koło 1895-97, szereg wersji tematów Zatruta studnia, Thanatos i Śmierć Ellenai. Malował też świetne portrety (Hamlet polski - portret Aleksandra Wielopolskiego 1903, Władysław Reymont 1905, liczne autoportrety) również o wymowie alegoryczno-symbolicznej, komponowane przeważnie na tle pejzażowym.