 |
| Jeanne Hebuterne |
 |
| Jeanne Hebuterne |
 |
| Jeanne Hebuterne |
 |
| Jeden z nielicznych pejzaży Modiglianiego |
Rodzina zdrobniale nazywała go Dedo. Od dziecka cierpiał na poważne problemy zdrowotne. Uprosił matkę, aby pozwoliła mu uczęszczać na lekcje rysunku i malarstwa. W sierpniu 1898 roku Modigliani zaczął uczęszczać na lekcje rysunku do Guglielma Micheli'ego. W roku 1902 Amedeo zapisał się do Szkoły Aktu (Scuola libera di Nudo) prowadzonej przez Giovanniego Fattori'ego.
Młody artysta poczuł zawód naukami starego mistrza i wyjechał do Wenecji, gdzie również uczył się w Szkole Aktu. Szybko to jednak porzucił na rzecz rysowania na ulicy. Tutaj też malarz zaczął używać alkoholu i narkotyków.
Do Paryża Modigliani wyjechał za namową malarza Ortiza de Zarate. Od roku 1907 mieszkał w Paryżu, gdzie spotykał artystyczną bohemę, między innymi Pabla Picassa, Juana Grisa, Maurice Utrillo, Diega Riverę, Chaima Soutine'a oraz pisarzy: Andre Salmona, Guillaume Apollinaire'a i Maxa Jacoba.
Amadeo pod wpływem malarstwa Cezanne'a odnajduje swoją właściwą dla siebie drogę artystyczną. W roku 1916 Modigliani poznaje Leopolda Zborowskiego, który został jego bliskim przyjacielem i mecenasem. Zorganizował później jemu i Jeanne studio przy Rue de la Grande Chaumière.
W 1917 na zabawie karnawałowej Amadeo poznał Jeanne Hebuterne , dziewiętnastoletnią studentkę Academie Colarossi i zakochał się bez pamięci. Ich związek napotyka wiele trudności, głównie ze strony katolickiej rodziny Jeanne, która nie chciała zaakceptować Modiglianiego, który był Żydem i artystą.
W grudniu tego roku Bertha Weill otworzyła indywidualną wystawę Modiglianiego, która została zamknięta przez policję z powodu znajdujących się na niej aktów. Zdrowie Modiego pogarsza się szybkim tempie. Zborowski zabiera Modiglianiego na Lazurowe Wybrzeże. Pobyt ten owocuje licznymi pracami. Malarz tworzy nawet 4 pejzaże, które nie były jego ulubionym motywem w twórczości.
29 listopada 1918 roku w Nicei Jeanne urodziła córkę, którą nazwała Jeanne Modigliani (1918-1984). Wkrótce znów była w ciąży.
Modigliani mimo lekkiej poprawy zdrowia podczas pobytu w Nicei wraca do Paryża 31 maja 1919 roku.Czuje się jednak coraz gorzej.Modigliani zapada na gruźlicze zapalenie opon mózgowych. Zabrany do szpitala Charité, umiera 24 stycznia 1920 roku. Ma trzydzieści sześć lat.
Na wieść o śmierci ukochanego, Jeanne będąca w ostatnim miesiącu ciąży popełniła samobójstwo skacząc z okna. Przed śmiercią wykonuje kilka drastycznych rysunków ukazujących wizję jej śmierci.
Na pogrzeb Modiglianiego przyszedł cały Montparnasse, aby oddać hołd niedocenionemu artyście. Jeanne dopiero dziesięć lat później została pochowana z Modim w tym samym grobie za zgodą rodziny.
Córkę Modiego i Jeanne wychowywała matka artysty, a potem ciotka Margerita.
Uwielbiam jego portrety!
OdpowiedzUsuń